NOWOTESTAMENTOWA OBIETNICA BOZA - KLUCZ DO ZWYCIESTWA.

 NOWOTESTAMENTOWA OBIETNICA BOŻA - KLUCZ DO ZWYCIĘSTWA

 "Wiedząc to,żze nasz stary człowiek został wespół z Jezusem ukrzyżowany, aby grzeszne ciało zostało unicestwione, byśmy już nadal nie służyli grzechowi"(Rzymian 6: 6).

"Z Chrystusem jestem ukrzyżowany, żyję więc już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus, a życie moje w ciele jest życiem w wierze w Syna Bożego, ktόry mnie umiłowal i wydał siebie samego za mnie" (Galacjan 2: 20).

 W powyższych wersetach Bóg daje obietnice zwycięstwa jakiej nie mieli Żydzi Starotestamentowi, a mianowicie obietnice o możliwosci uśmiercenia naszego starego "ja" i narodzenia nowego stworzenia poprzez zamieszkanie w człowieku Ducha Boga Najwyższego. Bardzo ważne jest uświadomienie sobie, żeśmierć starego człowieka nie następuje tylko przez własne wysiłki człowieka, ale poprzez coraz bliższe poznawanie Boga, poprzez coraz większe napełnianie się Duchem Świętym, który daje nam moc do uśmiercania a jednocześnie do coraz większych objawów nowego życia.

 Świadomość tego, że nasz stary człowiek został ukrzyżowany wraz z Chrystusem prowadzi do następujacych zwycięstw:

  1. nad grzechem  (Rzym.6/7),
  2. nad śmiercią  (Jana 5/24) - jeżeli stary człowiek nie umrze, lęk przed śmiercia nie ustąpi (Heb.2/14-15),
  3. nad szatanem i siłami ciemności  (Kol.2/15, Obj.12/11),
  4. nad światem i jego ułudą  ( I Jana 4/4, 5/4-5),
  5. oraz daje wyzwolenie z niewoli zakonu i możliwość wejścia pod łaskę (Rzym.6/14).

 Dzisiejsze rozważanie dotyczy ostatniego punktu - uwolnienia spod zakonu. Jest to bardzo obszerny temat, ktόry tylko częściowo bedzie omόwiony.

Uwolnienie od zakonu wiąże sięściśle z faktem ukrzyżowania i śmierci starego człowieka wraz z Chrystusem na krzyżu (Rzym.8/13).

Należy w tym miejscu wyraźnie podkreślić,żeśmierć może nastąpić tylko wraz z Jezusem. Jeżeli uśmiercenie starego człowieka następuje w jakikolwiek inny sposób, to prowadzi to albo do zakonu, albo z powrotem do świata (Kol.2/20).

 Słowo Boże wyraźnie mówi,że jeżeli ktoś jest pod zakonem, to jest:

  • - pod panowaniem grzechu (Rzym.6/14), - pod przekleństwem (Gal. 3/2-5 i 9-13)
  • - odłączony od Chrystusa (Gal.5/4), - w niewoli (Gal. 4/21-26).

 Zakon nadany przez Boga za pośrednictwem Mojżesza miał za zadanie 3 cele:

  1. Aby okazać ogrom grzechu (Rzym.7/12-13),
  2. Aby doprowadzić do Chrystusa (Rzym.3/23-25),
  3. Aby zapewnić Izraelowi błogosławieństwo na ziemi (V  Mojz. 11/88).

 Są następujace rodzaje zakonu:

  1.  Zakon Boży, ktory dzieli sie na 2 zakony:
    • - Zakon Mojżeszowy oparty na Starym Przymierzu,
    • - Zakon Chrystusowy oparty na Nowym Przymierzu, nazywany też zakonem miłości (Gal.5/14), wolności (Jak.1/25). wiary (Rzym.3/27-28), kólewskim przykazaniem (Jak.2/8 i I Jana 3/23) i zakonem Ducha (Rzym.8/2);
  2.  Zakon ludzki (rownież religijny jak np. w Mat.15/2-3), ktόry może być pod wpływem Boga (I Piotra 2/13-15, Rzym.13/1-7, Tytusa 3/1), albo pod wpływem szatana (Gal. 5/7-8, Kol. 2/20-23, Tym. 4/1-5, Marka 7/13).
  3.  Zakon grzechu i śmierci (Rzym.8/2) - oznacza sytuację, w której człowiek mając do wyboru Stary i Nowy Zakon wybiera Stary (jak np. większośćŻydow za czasow Jezusa), albo będąc w Nowym, wraca do Starego, albo do jakiegokolwiek innego (listy do Galacjan i Kolosan). Wracając do jakiegokolwiek innego zakonu niż Chrystusowy, człowiek dostaje się pod panowanie grzechu (Rzym. 6/14) i śmierci (Rzym.7/11) i żyje wtedy w zakonie grzechu i śmierci najczęściej nie zdąjac sobie z tego sprawy. Życie w wierze (Gal.2/20) zostaje zastąpione uczynkami zakonu (Gal. 3/9-10) i resultatem tego jest przekleństwo, grzech, śmierć i poddanie się pod wpływ sił demonicznych (I Tym.4/1).

 OZNAKI ZNAJDOWANIA SIĘ POD WPŁYWEM ZAKONU:

  1.  Zwalczanie przejawów działalności Ducha Świętego, np. poddawanie w wątpliwość chrztów w Duchu Św. wizji, czy uzdrowień i w skrajnych wypadkach nazywanie pracy Ducha Świętego pracą szatana.
  2. Brak zwycięstwa nad grzechem  wynikający najczęściej z niedowiarstwa w obietnice Boże i wypadnięcia spod łaski Bożej (Rzym.6/14).
  3. Potępianie (Rzym.8/1, 8/34) i oskarżanie innych chrześcijan (Obj.12/11),
  4. Znajdowanie usprawiedliwienia w zakonie a nie w Chrystusie (Fil.3/9-10),
  5. Wspominanie przeszłych grzechów przebaczonych przez Boga (Hebr.10/17),
  6. Dzielenie się wątpliwościami z innymi (jeżeli mam wątpliwości co do czyjejś nauki, to powinienem to zachowac dla siebie, a dzielić się ze słabszymi duchowo tym, co może ich zbudować i wzmocnić, a nie osłabić).

 Temat opracowany na zebranie kosciola domowego przez Romana Ciereszko (Kwiecien 1996 roku).

  

[POLSONG] [KIM JESTESMY] [SWIADECTWA] [PYTANIA] [INNE STRONY] [LISTY] [CZYTELNIA] [LITERATURA] [SYDNEY]