DARY DUCHA ŚWIĘTEGO

CEL I ZADANIE DARÓW DUCHA ŚWIĘTEGO

 A w każdym różnie przejawia się Duch ku wspólnemu pożytkowi.

W Biblii Tysiąclecia: Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra.

Jeden bowiem otrzymuje przez Ducha mowę mądrości, drugi przez tego samego Ducha mowę  wiedzy; inny wiarę w tym samym Duchu. Jeszcze inny dar rozróżniania duchów, inny różne rodzaje języków, inny wreszcie dar wykładania języków. Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie jak chce (I Kor.12/7-11).

 Z powyższych wersetόw jednoznacznie wynika, że celem i zadaniem darόw Ducha Świętego jest wspόlny pożytek (wspόne dobro). Należy podkreślić, że dary Ducha nie są ludzkimi talentami, bądź zdolnościami wykorzystywanymi przez Ducha Świętego, ale bezpośrednią manifestacją Ducha Bożego przejawiającego się

w wierzących.  Bόg rόwnież używa ludzkich talentόw i zdolności poprzez swego Ducha, ale jest to coś odrębnego od darόw Ducha.

Ze stwierdzenia, że dary Ducha są ku wspόlnemu dobru wynika, że Bόg nie daje swoich darόw dla indywidualnej korzyści osoby, ktόra je otrzymuje, ale dla wspόlnego pożytku wszystkich wierzących.

Dary są narzędziami do pracy a nie zabawkami dla tych, ktόrzy je otrzymują.

“Tak i wy skoro jesteście żądni darόw duchowych, starajcie się posiąść w obfitości te z nich, ktόre się przyczyniają do zbudowania Kościoła” (I Kor.14/12).

 Kościόł Chrystusa jest Jego Ciałem, a poszczegόlni wierzący są członkami Ciała Chrystusa (I Kor.12/27 i Efezjan 4/11-16).  Dary są narzędziami i środkami dostarczanymi przez Chrystusa po to, aby Kościόł stał się dojrzałym organizmem i dorόsł do męskiej doskonałości i pełni wymiarόw Chrystusowych (Ef. 4/13). Widzimy, że pięć służb ustanowionych przez Chrystusa na co dzień używa darόw Ducha, by budować

Kościόł Boży na ziemi. Nie można przygotować wierzących do dzieła posługiwania i budowania Ciała Chrystusa bez udziału nadprzyrodzonych darόw Jego Ducha.  Ludzkimi wysiłkami i talentami możemy zbudować organizację, klub albo sektę religijną, ale duchowo będzie to martwe dla Boga, bez Jego Ducha i darόw. Kościόł bez daru np. rozpoznawania duchόw i chrztόw w Duchu Świętym w większości wypadkόw staje się narzędziem sił ciemności atakujących kościoły charyzmatyczne, w taki sam sposόb, w jaki był atakowany Chrystus przez wspόłczesnych mu religijnych przywόdcόw.

 ­Fałszywe jest stwierdzenie, że dary Ducha przeminęły, albo nie są już potrzebne, albo są inne, niż za czasόw pierwszych apostołόw.  To tak, jak byśmy stwierdzali, że Słowo Boże przeminęło, albo że nie jest już w tym zakresie aktualne, albo że Jezus się zmienił.  Chrystus jest taki sam wczoraj, dzisiaj i na wieki, nie zmienił się ani On, ani Jego Słowo!  Przeciwnie obecnie istnieje o wiele większa potrzeba przejawiania się Jego darόw w dzisiejszym rozwiniętym technologicznie świecie, niż w poprzednich wiekach. To właśnie nadnaturalne dary Ducha są potwierdzeniem i dowodami uwierzytalniającymi osoby wierzące (Marek 16/17-20, Rzym. 5/17-20, I Kor. 2/4, Dzieje 8/6, Hebr.2/3-4).

 Ważną rzeczą jest zdanie sobie sprawy z tego, że wolą Bożą jest to, abyśmy przeżyli zarόwno chrzest w Duchu Świętym, jak i praktycznie używali darόw Jego Ducha. Pismo Święte wyraźnie nam pokazuje, że dopiero po chrzcie Duchem Św. wierzący potężnie zaczęli oddziaływać na otaczający ich świat – ludzie

zaczęli tysiącami nawracać się! Naszym zadaniem jest prosić Ojca zarόwno o chrzest w Duchu, jak i o dary Ducha i przyjmować je przez wiarę. Wiemy  bowiem, że jeżeli prosimy o to Boga według Jego woli, to On nie tylko nas wysłuchuje, ale też dał nam to, o co Go prosiliśmy (1 Jana 5/14-15). A na pewno wolą Boga jest chrzest w Duchu i używanie Jego darόw.

 ”Wszelki dar dobry i wszelki dar doskonały zstępuje z gόry od Ojca światłości... (Jak. 1/17)” ktόry wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania” (Jak. 1/5).

I właśnie mając powyższe przesłanie w pamięci, przystąpmy do omawiania poszczegόlnych darόw Ducha Świętego.

POSZCZEGÓLNE DARY DUCHA ŚWIĘTEGO

 Kiedy Bόg wylewa swego Ducha  na ludzi, to Jego dary są manifestacją obecności Jego Ducha. Dlatego, kiedy szukamy obecności Bożej na naszych zgromadzeniach nie bądźmy zdziwieni gdy przejawia się ona między innymi w postaci darόw Jego Ducha. Dobrze jest więc znać poszczegόlne dary Ducha po to, aby dokładnie wiedzieć o co się modlimy, czego oczekujemy i co powinniśmy otrzymać.

 Dary Ducha dzielą się na trzy podstawowe grupy:

 I. Dary objawienia polegające na otrzymaniu wiadomości od Boga:

1. dar mowy mądrości,
2. dar wiedzy,
3. dar rozrόżniania duchόw.

 II. Dary wokalne (głosowe) polegające na mόwieniu tego, co Duch Boży podaje:

1. dar językόw,
2. dar tłumaczenia językόw,
3. dar prorokowania.

III. Dary mocy:

1. dar wiary,
2. dar uzdrawiania,
3. dar czynienia cudόw.

Te dziewięć darόw może być nazwane „zmysłami Kościoła”.

Tak jak człowiek ma 5 zmysłόw poprzez ktόre kontaktuje się ze światem zewnętrznym, tak samo Kościόł kontaktuje się poprzez 9 duchowych zmysłόw ze światem duchowym. Tak samo jak ważne jest 5 zmysłόw w życiu ludzkim do normalnego funkcjonowania człowieka, tak samo dary Ducha są konieczne do wzrostu i ochrony ciała Chrystusowego jakim jest Jego Kościόł.

 Dziecko bez 5 człowieczych zmysłόw nie będzie zdolne do normalnego wzrostu i rozwoju. Podobnie kościoły prόbujące funkcjonować bez darόw Ducha nie będą w stanie duchowo wzrastać i być użyteczne w Krόlestwie Bożym. Można prόbować tworzyć „zawodowe służby kościelne”, ewangelizować, czy zakładać misje, ale rzeczywisty wzrost duchowy może nastąpić tylko poprzez wspόłpracę z Duchem Bożym, ktόrego zadaniem między innymi jest przekazywanie Jego darόw w celu używania ich przez Kościόł Chrystusa.

 Charakterystyczną cechą darόw duchowych jest to, że najczęściej przejawiają się one nie pojedyńczo, a w większej liczbie np. przy darze mόwienia językami powinien być dar ich tłumaczenia, przy darze wiary towarzyszący temu dar czynienia cudόw, itd. Dar mądrości dlatego jest wymieniony na pierwszym miejscu w Piśmie Świętym, ponieważ powinien towarzyszyć każdemu z pozostałych darόw Ducha, aby użycie każdego daru odbywało się w mądrości Bożej. Przy omawianiu poszczegόlnych darόw temat ten będzie omόwiony dokładniej.

 A teraz przejdźmy do szczegόłowego rozważenia wszystkich dziewięciu darόw Ducha Świętego w kolejności przytoczonej powyżej, poczynając od pierwszego z wymienionych darόw, a mianowicie daru  mowy mądrości.

 DARY OBJAWIENIA

      1. Dar mowy mądrości

 Dary są manifestacją mocy Ducha (I Kor.12/7), a nie własnej mocy człowieka. Dlatego ludzka definicja mądrości nie określa w pełni tego daru.  Dar ten nie może być wypracowany poprzez studiowanie i praktyczne doświadczenie, a jednocześnie otrzymanie go nie oznacza, że studiowanie i praktykowanie Słowa Bożego staje się zbędne.

DAR MĄDROŚCI JEST NADNATURALNĄ, DANĄ PRZEZ BOGA MĄDROŚCIĄ.

Jest to objawienie woli Bożej, ktόre stanowi odpowiedź i rozwiązanie określonej sytuacji, czy problemu zaistniałego w określonym czasie.

 Dar mądrości w życiu Jezusa:

Zadziwiał On ludzi przez swoją mądrość i wielkie rzeczy, ktόre czynił (Mat.13/54).

- Łuk.4/3-14 – odparł kuszenie szatana, używającego swojej wiedzy, aby zaatakować Chrystusa, ktόry przeciwstawił się temu atakowi poprzez użycie daru mądrości;

- Mat.22/15-22 – odpowiedź Jezusa na podchwytliwe pytania faryzeuszy jest mistrzowskim użyciem przez Niego daru mądrości. Wiedział On, że urazi ludzi, jeżeli otwarcie potwierdzi konieczność płacenia podatkόw, ale jeżeli sprzeciwi się, to narazi się rzymskiej władzy. Swoją odpowiedzią rozbroił wszelkie knowania, ktόre zmierzały do przyłapania Go na słowie;

- W Jana 4/9-26 Jezus nie daje się wciągnąć w doktrynalną debatę, ale wprowadza niewiastę w głębszą prawdę, ktόrej ani ona ani Źydzi nie rozumieli. Widzimy tu jednoczesne użycie przez Syna Bożego oprόcz daru mądrości także daru wiedzy- wiadomości o poprzednich mężach kobiety samarytańskiej;

 W JAKI SPOSÓB MANIFESTUJE SIĘ DAR MĄDROŚCI?

 Dar ten przejawia się w wielu formach i służy do rόżnych celόw. Bόg jest Bogiem wielkiej rόżnorodności a my mamy tendencję do stereotypowego ujmowania Go. On powiedział nam, że istnieją rόżnego rodzaju dary, przejawiające się w rόżnoraki sposόb (I Kor.12/3-5).

 Oto niektόre sposoby przejawiania się daru mowy mądrości :

 -        Poprzez Ducha Bożego mόwiącego w naszym wnętrzu (często przyjmujemy to poprzez duchową intuicję). Słyszymy Go naszymi duchowymi uszami (Dz.Ap. 16/6-8) – Duch zabronił Pawłowi udać się do Bitynii. W Dz. Ap. 20/22, Bόg podał apostołowi słowo mądrości, że ma udać się do Jeruzalem, pomimo otrzymania słowa prorockiego, że czekają go tam zwiększone cierpienia i utrapienia. Niektόrzy starali się Pawła nakłonić do zrezygnowania z udania się do Jeruzalem, bowiem słowo prorockie o prześladowaniu było prawdziwe, ale to słowo w połączeniu ze słowem mądrości od Boga uświadomiło Pawłowi, że wolą Bożą jest, aby się tam udał. W tej sytuacji Agabus wraz z braćmi powierzyli Pawła „woli Bożej” (Dz.Ap.21/8-14).

Wewnętrzne przekazanie słowa mądrości objawia się rόwnież w rozwiązywaniu ludzkich problemόw w szerszej skali, niż wiedza ludzka (I Krόlewska 3/17-28, Dz.Ap.8/20-22). Słowo mądrości jest często dawane do i przekazywane przez przełożonych. Słowo to może być przekazywane rόwnież przez osoby, ktόre o tym nie wiedzą (np. teść Mojżesza, czy osoby zaczynające poruszać się w darach). Okazją do rozpoczęcia praktykowania darόw Ducha mogą być grupy domowe, jeżeli jest tam atmosfera i czas dany na te rzeczy, jak rόwnież tolerancja dla popełniających błędy. Dopiero potem można zacząć bezpiecznie operować darami w Kościele, bez wywoływania zgorszenia i popełniania zasadniczych błędόw. Jednocześnie trzeba zaznaczyć, że jeżeli jest duże wylanie Ducha i Bożego namaszczenia, to nie trzeba żadnego przygotowania do tego, by nawet niemowlęta w Chrystusie, czy osoby dopiero co nawrόcone zaczęły prorokować, czy mόwić i tłumaczyć języki (Dz.Ap.2/17-18, 19/6).

 Ducha Bożego nie można ograniczać, bo jak chce to użyje nawet osła, by przemόwił  (IV Mojż.

22/28). A jeżeli Bόg może otworzyć usta zwierzęciu, to tym bardziej może otworzyć moje i twoje usta by przemόwić poprzez np. danie mowy mądrości. Czyż to nie jest wspaniała wiadomość?

 -        Poprzez objawione zastosowanie wersetόw z Pisma Świętego do specyficznie określonej sytuacji,

gdzie Boże Słowo zostaje ożywione, rozwinięte i podane w mądrości Ducha Świętego (Dz.2/14-36). W tym właśnie zastosowaniu słowo mądrości zostało użyte przez ap. Piotra w celu objawienia wersetόw ze Starego Testamentu.

Dz.Ap.15/13-18 – tutaj ap. Jakubowi jest dany Duch mądrości w celu rozwiązania bardzo drażliwej kwestii w odniesieniu do fragmentu ze St.Testamentu.

 Bόg może przekazać słowo mądrości do rozwiązania osobistego problemu podczas czytania Pisma Świętego, podczas modlitwy, bądź uwielbienia, albo przez drugą osobę, ktόra podchodzi i mόwi, jakie wersety ze Słowa Bożego Bόg postanowił przekazać w celu rozwiązania problemu.

 -        Poprzez słyszalny głos, albo przez anioła (I Krόl.19/12-18).

Bόg przemόwił do Eliasza, mόwiąc mu, co ma uczynić.

W Dz.Ap.8 w wierszu 26 anioł Pański przemόwił do Filipa, w wierszu 29 z kolei Duch przekazał mu wiadomość o tym, co ma zrobić.

Anioł Pański przekazał rόwnież Jόzefowi prorocze słowo (że Herod będzie nastawał na życie dziecka) i słowo mądrości (aby przeniόsł się do Egiptu na ten czas).

 -        Poprzez sny, wizje i widzenia.

Dz.Ap.18/9-10 – Pan przemόwił do Pawła w nocnej wizji, zapewniając go, że nikt nie targnie się na niego i że ma wiele ludu w tym mieście.

Dz. Ap.16/9-10 – Paweł otrzymał powołanie do Macedonii w wizji nocnej.

 -        Poprzez jednomyślość Ducha pomiędzy duchowymi przywόdcami.

Dz.Ap.5/2,4,6,22-23 – tutaj właśnie mamy do czynienia z rόżnorodnością służb i darόw, ktόre umożliwiły nie tylko zażegnanie, ale i rozwiązanie poważnego kryzysu w pierwszym kościele.

Zostało to osiągnięte poprzez apostolską wizję Piotra, resultaty apostolskiej służby Pawła i Barnaby, objawienie fragmentu Starego Testamentu poprzez słowo mądrości dane Jakubowi i poprzez jedność

Ducha wśrόd braci.

Widzimy więc, że zarόwno dar mądrości jak i inne dary nie działają w prόżni, ale są powiązane ze służbami i innymi darami, szczegόlnie w sytuacjach, gdzie ludzka mądrość i wiedza nie wystarcza,

a potrzebna jest Boża mądrość i kierownictwo.

 MOC I MIEJSCE SŁOWA MĄDROŚCI.

 Jest to pierwszy z wymienionych w Piśmie Świętym dziewięciu darόw i powinien być obecny przy użyciu każdego z pozostałych ośmiu darόw. Ef.1/17 – „Aby Bόg Pana naszego Jezusa Chrystusa dał wam ducha mądrości i objawienia ku poznaniu Jego”. Mądrość jest połączona z głębokim i osobistym poznaniem Boga.

„...Nie przestajemy się za was modlić i prosić, abyście doszli do pełnego poznania woli Jego we wszelkiej mądrości i duchowym zrozumieniu” (Kol.1/9 – zobacz także II Piotra 3/15 oraz I Kor.1/24).

Mądrość sama w sobie jest zdolnością właściwego zastosowania posiadanej wiedzy i poznania. Wiedza jest jakby „surowcem”, ktόry przy pomocy mądrości należy praktycznie zastosować w konkretnej sytuacji i właściwym czasie. Jezus w pewnych sytuacjach i w określonym czasie wzbudzał z martwych (Łazarz, młodzieniec z Nain) a w innych nie (np. kiedy ktoś mu powiedział, że musi iść pogrzebać ojca, to nie poszedł i nie wzbudził go z martwych, ale kazał iść za sobą). Czy to przy słowie wiedzy, proroctwie, uzdrowieniu, czy przy pozostałych darach Ducha Świętego, dar w postaci mowy mądrości jest konieczny do właściego zinterpretowania i zastosowania przekazanego słowa czy rozwiązania określonej sytuacji.. 

2. Dar mowy wiedzy.

 Mądrość i wiedza są stałymi i powtarzającymi się pojęciami w Biblii – rozważmy np. wersety Rzym.11/33 oraz Kol.2/3. Wszystkie inne dary i działania Ducha Świętego są zbudowane na tych dwόch pierwszych darach, ktόre stanowią podstawę właściwego użycia pozostałych darόw. Poważnym błędem będzie budowanie czegoś stałego w duchowym życiu na podstawie innej niż mądrość i wiedza.

Dlatego mądrość i wiedza powinna być przedmiotem usilnego starania i poszukiwania szczegόlnie przez liderόw i przełożonych. Pan Jezus w Łuk.7/35 powiedział, że mądrość została usprawiedliwiona przez swoje dzieci. Innymi słowy mądrość jest potwierdzona przez to, co wytworzy. Wartość mądrości jest w rękach jej dzieci. Wiedza połączona z mądrością wytwarzają dobre owoce. Rzeczywistą wartość każdej służby można sprawdzić w dłuższym okresie czasu po wytworzonych owocach. Złe drzewo, ktόre wzrasta bez udziału mądrości i wiedzy nie może wydać dobrych owocόw, ani dobre drzewo złych owocόw.

 DAR MOWY WIEDZY JEST NADNATURALNYM OBJAWIENIEM WIEDZY BOŻEJ DANEJ CZŁOWIEKOWI W PEWNYM ZAKRESIE PRZEZ DUCHA ŚWIĘTEGO.

Jest to udzielenie wiedzy o faktach i okolicznościach, ktόre w sposόb ludzki są niemożliwe do poznania. Nie jest to wiedza, ktόra pochodzi z naturalnej zdolności , obserwacji, studiowania, wykształcenia, czy doświadczenia. Jest to wiedza, ktόra jest poza możliwościami ludzkich zmysłόw. Wszystkie dary Ducha są właśnie takie. One nie są wyrażeniem ludzkich możliwości, ale są przejawem (manifestacją) Ducha Bożego

 (I Kor.12/7).

 Jaki rodzaj wiedzy i w jakim celu jest objawiony?

• może to być wiedza o myślach ludzkiego serca (Łuk.5/22 i 6/8),
• może to być wiedza o faktach z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości (Jana 11/11i14),
• może demaskować obłudę i zakłamanie (Dz.Ap.5/1-10).

 Bόg objawia takie rzeczy, by wykonać swoją wolę i cel pomiędzy ludźmi. W większości wypadkόw będzie On objawiał te rzeczy osobom, ktόre powołał i powierzył pieczę nad innymi. Mowa wiedzy ma nie tylko na celu przekazanie informacji, ale także powinna przynieść poprzez połączenie z mądrością odpowiednią zmianę czy to w zachowaniu, czy w sytuacji. Często ma to zastosowanie w przypadkach rόżnego rodzaju chorόb i Bόg przekazuje odpowiednią informację osobie, ktόra ma odpowiednią wiarę i dary uzdrawiania w celu uwolnienia i uzdrowienia osoby chorej.

                                        Przykłady mowy wiedzy:

 A. W życiu Jezusa:

-        Jana 13/38 – odnośnie zaparcia się Piotra,

-        Jana 6/61 – odnośnie szemrania uczniόw co do Jego nauczania.

 B. Z życia Jόzefa – I Mojżesza 41/1-36 – jest to przykład, kiedy mowa wiedzy i mądrości operuje razem (sen

     Faraona i siedem lat głodu).

 C. Z życia ap.Piotra – Mat.16/16 – Piotr rozpoznał Jezusa jako Chrystusa poprzez objawienie Bożej wiedzy.

 D. Z życia Pawła – Dz.Ap. 27/10 – odnośnie niebezpieczeństwa dalszego podrόżowania oraz 27/23-24 –  odnośnie uratowania życia osόb, ktόre płynęły z Pawłem.

 E. Z życia Jonasza – Jon.3/4 – o zapowiedzi zburzenia Niniwy.

 Kilka uwag odnośnie używania daru wiedzy.

 Należy pamiętać, że objawienie przez Boga pewnej informacji, czy faktόw nie oznacza, że powinno to być powiedziane wszystkim od razu. Jak to już wyżej nadmieniono, dar wiedzy powinien być użyty wspόlnie z darem mądrości. Słowo wiedzy często przychodzi niespodziewanie i często po to, aby skłonić nas do modlitwy odnośnie tego, w jaki sposόb mądrze zastosować przekazaną nam wiedzę. Słowa wiedzy mogą odnosić się do potrzeb w życiu pojedyńczego człowieka, rodziny, grupy, kościoła, miasta, czy państwa.

W życiu lokalnego kościoła dar ten w większości udzielany jest tym, ktόrych zadaniem jest piecza, ochrona i prowadzenie osόb wierzących, a więc przede wszystkim pasterzom trzody Bożej (Dz.Ap. 20/29-30, Ez.33/7).

Celem Bożym w objawieniu wiedzy jest danie właściwym osobom niezbędnej wiedzy i wskazόwek do tego, by ludzie Boży w pełni chodzili Bożymo drogami. Słowa wiedzy nie muszą być koniecznie wypowiadane. Mogą być one otrzymane poprzez „milczące” wewnętrzne objawienie i osoba otrzymująca je powinna prosić Boga, aby pokazał, co z tym zrobić. Jeżeli jest to sen, albo wizja należy prosić Boga o interpretację (tak, jak w przypadku mόwienia na językach – I Kor.14/13).

Słowo wiedzy nie powinno być przekazane publicznie, ani jako pewne, dopόki nie będzie jasne, że pochodzi od Boga (wyjątek – małe grupy domowe rozpoczynające dopiero operowanie w darach Ducha, gdzie pomyłki są korygowane w duchu łagodności).

Jednym z większych błędόw jest przekazywanie mowy wiedzy publicznie wtedy, kiedy Bόg pragnie, abyśmy się tym dzielili tylko z osobą, bądź osobami, ktόrych to dotyczy. Taki sposόb przekazywania może wskazywać na działanie ducha ambicji i wywyższenia nad innymi, co jest grzechem.

Jeżeli osoba wierzy, że otrzymała mowę wiedzy, a nie jest pewna w jaki sposόb z tym postąpić, czy zastosować, to powinna podzielić się tym z pastorem, czy ze starszymi, aby Bόg przez dar mądrości wskazał właściwe zastosowanie przekazanej wiedzy.

 3. Dar rozrόżniania duchόw.

 Ten dar oznacza daną przez Boga zdolność, albo możliwość rozpoznania i identyfikacji (często osobowości i stanu) duchόw, ktόre stoją za rόżnymi przejawami działalności, stanόw, zachowań i wypowiedzi.

„Rozrόżnienie” oznacza dostrzeżenie, rozpoznanie i rozeznanie. Linia dzieląca ludzkie i pochodzące od Boga rozpoznanie jest często dla niektόrych wierzących zamazana, a dla innych jest wyraźnie dostrzegalna.

Dar ten przejawia się w życiu wierzącego za każdym razem, kiedy zachodzi potrzeba użycia go. Może on pracować na rόżnych poziomach, np. jedna osoba może więcej używać go w rozrόżnieniu zachowania ducha ludzkiego, inna w odniesieniu do duchόw pochodzących od Boga, inna co do sił demonicznych.

Duch odwagi jest niezbędny do operowania w tym darze.

 Jaki jest cel daru rozrόżniania duchόw?

 Celem jest ochrona, prowadzenie i podawanie należytego pokarmu trzodzie Bożej poprzez umożliwienie nam wglądu do duchowej rzeczywistości niewidzialnego krόlestwa duchόw. I Jana 4/1 daje nam dobrą radę: „Umiłowani nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych prorokόw pojawiło się na świecie”. Po zbadaniu duchόw powinno nastąpić ich rozpoznanie przez osobę, bądź osoby posiadające Boży nadnaturalny dar rozrόżniania duchόw. Następnie przełożeni powinni podjąć odpowiednie kroki w zależności od wyniku rozpoznania duchόw.

Poprzez dar ten można rozrόżnić, kiedy Duch Boży się porusza, kiedy działa duch ludzki, a kiedy ujawniają się i są aktywne duchy ciemności. Powinniśmy zdać sobie sprawę, że Bόg jest Wszechobecny i Jego Duch jest cały czas z i w wierzącym, podczas gdy szatan i złe duchy mogą być obecne, albo nieobecne.

BOŻY DUCH JEST ZAWSZE OBECNY

Wierzący chodzący w wierze może przeciwstawić się złym duchom i cały czas trzymać ich z daleka od siebie, swojego domu, rodziny, kościoła, narody, czy państwa (Jak.4/7, i I Jana 4/4).

Pamiętajmy, że istotną cechą bycia chrześcijaninem jest nie tylko ożywienie swojego własnego ducha, ale posiadanie rόwnież Ducha Świętego, ktόrego zadaniem jest kształtowanie w nas charakteru Bożego (jeżeli Mu się poddajemy) oraz rozdawanie Swoich darόw w celu budowania Kościoła Chrystusowego.

I właśnie zadaniem jednego z tych darόw, a mianowicie daru rozrόżniania duchόw jest usunięcie zamieszania i niejasności i danie jednoznacznego kierunku w rozwoju Kościoła zarόwno lokalnego jak i w większej skali, poprzez rozpoznanie i usunięcie wpływόw duchόw pochodzących z krόlestwa ciemności.

Nie wszystkie przejawy działalności w Kościele pochodzą od Ducha Świętego, dlatego ten dar ma zastosowanie do rozrόżnienia złych duchόw i ich imion w tym celu, aby mogły być usunięte (Marka 5/2 i 9/25, Łuk.4/33 i 13/11, Dz.Ap.16/16).

Jednym z podstawowych celόw tego daru jest ochrona stada Bożego i ujawnienie fałszywych duchόw w celu uniemożliwienia im oddziaływania i wpływania na wierzących.

 Daru tego używa się w Kościele w trzech obszarach:

• rozpoznania kiedy Duch Święty działa (w proroctwie, mowie wiedzy, uwielbieniu, uzdrowieniach, itp),
• rozpoznanie obecności demonόw, albo ducha ludzkiego, albo aniołόw obejmujące rόwnież możliwość wglądu do serca ludzkiego i poznanie motywu tego serca. Nie należy tego mylić z naturalnym odbiorem, szczegόlnie jeśli jest to osoba, ktόra obraziła nas, czy jest nam niechętna – jeżeli to ma wpływ na nasze rozrόżnienie duchόw, to wόwczas nie ma to nic wspόlnego z Bogiem!
• Rozpoznanie fałszywych doktryn, fałszywych prorokόw i fałszywych proroctw.

Jeżeli masz ten dar, to wόwczas nie tylko rozrόżnisz, kiedy fałszywa doktryna jest głoszona, ale nadnaturalnie poprzez ten dar będzie wiadomo, czy ktoś kłamie rozmawiając z tobą.

 Przykłady użycia daru rozrόżniania duchόw:

•  w życiu Jezusa: Łuk.13/16 – rozpoznał, że zgarbiona kobieta była związana przez szatana, Marka 9/25 -        
• rozpoznał nieczystego, głuchego i niemego ducha, Mat.16/23 – zdemaskował szatana w życiu Piotra;
• w życiu ap. Pawła: Dz.13/10 – Paweł rozpoznał ducha i wydał wyrok na Elymasa; Dz.16/16-18 – rozpoznał i usunął ducha wieszczego. Ciekawą rzeczą jest to, że dziewczyna mająca ducha wieszczego mόwiła prawdę o Pawle iSylasie i trwało to przez wiele dni, aż Paweł poprzez nadnaturalny dar rozrόżniania duchόw rozpoznał  tego ducha i go usunął;
• w życiu ap. Piotra: Dz. 5/1-11 – rozpoznanie w Annaniaszu i Safirze ducha oszustwa, Dz.8/23 – rozpoznanie prawdziwej motywacji Szymona.

 Podsumowanie trzech darόw objawienia: mowy mądrości, mowy wiedzy i rozrόżniania duchόw 

Po to, aby dary objawienia przejawiły się w naszym życiu powinniśmy stać się naczyniami, poprzez ktόre będzie mogła przepływać Boża moc. Bardzo pomocne w tym jest nasze wyciszenie się, oddzielenie się od spraw tego świata, oczekiwanie i przyjęcie Bożego namaszczenia. Wtedy zaczniemy uczyć się drόg Bożych, ktόre objawi nam Jego Duch. Nauczymy się badać duchy i rozrόżniać kiedy Bόg mόwi do nas, a kiedy ktoś inny. Zobaczymy rόżnicę pomiędzy tym, co pochodzi z naszego umysłu, a co z naszego ducha.

Dary te są dostępne dla wszystkich wierzących w Kościele i używanie ich powinno być potwierdzone przez innych wierzących i przełożonych. Dobrym zwyczajem jest rozpoczęcie używania ich na zebraniach domowych, jeżeli są tam osoby już posiadające dary, zdolne nauczać innych a jednocześnie istnieje tolerancja dla popełniających błędy, ktόre są nieuniknione na początku praktykowania używania darόw Ducha.

 NASTĘPNE DARY DUCHA ŚWIĘTEGO SĄ W OPRACOWANIU